Można nie kochać futbolu, ale warto wiedzieć, jak wpływa na ludzi. Można nie być kibicem, ale warto zobaczyć, jak kibicowanie daje ludziom głos. Czasem to głos rozpaczy, bólu, złości, a czasem politycznej przynależności, akceptacji albo zwykłego szczęścia.
Przez wiele miesięcy w sześciu różnych krajach na własnej skórze sprawdzaliśmy, jak to działa: jak piłka nożna wpływa na miejsca i ludzi od lat żyjących w konflikcie, jak te konflikty widać w drużynach i na trybunach.
Dotarliśmy tam, gdzie normalnie trudno jest dotrzeć, pytaliśmy o to, o czym często normalnie się nie mówi. Rozmawialiśmy z czołowymi piłkarzami, wpływowymi politykami, z chodzącymi legendami, których nazwiska to marka.
To książka nie tylko dla kibiców piłkarskich, ale dla wszystkich, którzy potrafią łączyć kropki. Piłka nożna tłumaczy świat. To nie banał, tak naprawdę jest.

"Tożsamość jest dzisiaj motywem przewodnim wielu zjawisk politycznych, od nowych populistycznych ruchów nacjonalistycznych, poprzez bojowników islamskich, po kontrowersje, do których dochodzi na kampusach uniwersyteckich. Nie uciekniemy od myślenia o sobie i naszym społeczeństwie w kategoriach tożsamościowych. Ale musimy pamiętać, że głęboko zakorzeniona w każdym z nas tożsamość nie jest ani stała, ani niekoniecznie dana nam dzięki pochodzeniu. Tożsamość można użyć do dzielenia, ale też, jak niegdyś, do integrowania. To w ostatecznym rachunku będzie lekarstwo na populizm naszych czasów".
- Francis Fukuyama, Tożsamość.
Sławny politolog przekonująco dowodzi, że pragnienie uznania swej godności jest przyrodzone każdej ludzkiej istocie - i niezbędne dla dobrego stanu demokracji. Trafna analiza zagrożeń.
- "Kirkus"
Tożsamość jest równie mądra jak zwarta, mknie przez trudny teren do sensownego wniosku.
- Daniel Finkelstein,
"The Times"
Zgodnie z elementarną regułą życia intelektualnego sława niszczy jakość... Francis Fukuyama jest chlubnym wyjątkiem od tej reguły.
- "The Economist"

Wielkie kłamstwa Ameryki - częściowo dokumentalny thriller, częściowo narodowa tragedia - ukazuje potężną, kierowaną z Moskwy penetrację najbardziej szanowanych amerykańskich władz, rysując nie tylko znaną nam walkę między komunizmem a wolnym światem, ale także niejawną wojnę między tymi, którzy pragnęli ukryć prawdę i tymi, którzy próbowali ujawnić sieć coraz bardziej oficjalnie głoszonych kłamstw.
Książka o utraconej historii kraju, kronika, w której z jednej strony stoją Franklin Delano Roosevelt, Harry Truman, Dwight David Eisenhower i inne amerykańskie ikony, razem kryjąc komunistyczne spiski przed drugą stroną: śledczymi, uciekinierami czy politykami (w tym senatorem Josephem McCarthym), próbującymi powiedzieć prawdę amerykańskiemu narodowi.
Wielkie kłamstwa Ameryki roztrzaskuje na kawałki dotychczas głoszoną historię okresu, który zaczyna się od pierwszej inauguracji FDR, gdy rzekomo miały powrócić "szczęśliwe dni", a kończy z chwilą, gdy "wygrywamy" zimną wojnę. To właśnie wśród ruin tej epoki Diana West skupia się na latach II wojny i zimnej wojny, gdy Ameryka zawarła pakt z diabłem, wyrzekając się swoich zasad w zamian za kilka Wielkich Kłamstw, utrzymanie których wkrótce stało się podstawą instynktu samozachowawczego przywódców. Sprawa ukrywania prawdy o Katyniu jest jednych z przykładów "Wielkich kłamstw" tej książki.

Według danych Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) ponad 250 milionów ludzi żyje w krajach innych niż te, w których się urodzili. Stanowi to ok. 3% mieszkańców Ziemi. Niewiele społecznych zagadnień budzi obecnie tak silne emocje, jak kwestia wielokulturowości i migracji. Możliwość harmonijnego funkcjonowania społeczeństw otwartych na mniejszości lub będących kulturowym tyglem jest przedmiotem gorących, lecz niekoniecznie rzeczowych sporów. Anna Kwiatkowska prezentuje współczesną wiedzę dotyczącą zagadnienia wielokulturowości widzianego zarówno z perspektywy makro-, jak i mikrospołecznej. Prezentuje dominujące dyskursy społeczno-polityczne dotyczące wielokulturowości, zwłaszcza wobec imigrantów i uchodźców, relacjonuje najważniejsze fakty, za pomocą których można scharakteryzować różnorodność kulturową współczesnych społeczeństw oraz ocenić politykę państw w tym zakresie. Rozważa wielokulturowość w doświadczeniu jednostki, skupiając się na problemach tożsamościowych osób żyjących w środowisku wielokulturowym. Dane naukowe wzbogaca materiałem anegdotycznym oraz licznymi fotografiami. "W tej książce starałam się opisać społeczeństwo pluralistyczne, tak jak je widzi psycholog społeczny i kulturowy. O ile psychologia kulturowa i jej kategorie analityczne dostarczały narzędzi do opisu różnorodności kulturowej świata, to psychologia społeczna pozwoliła lepiej zrozumieć i wyjaśnić funkcjonowanie w jednostek i grup w wielokulturowym społeczeństwie. Dzięki wiedzy pochodzącej z prac psychologów politycznych, politologów, demografów, jak również etnografów i antropologów, obraz wielokulturowości mógł zostać przedstawiony pełniej i dokładniej." Z tekstu "Autorka wykazała się dużą intuicją odnośnie do aktualności problematyki, której postanowiła poświęcić swoją pracę. Co ważniejsze, nie tylko aktualności w momencie gdy praca powstawała, ale też narastania jej w kolejnych latach w obliczu sporu między zwolennikami przekonania, że wielokulturowość to projekt społeczny, który poniósł ostateczną porażkę, a osobami, które wskazują, że jest to projekt "skazany" na nieuchronny rozwój, który możemy albo monitorować i ukierunkowywać, albo próbować mu zaprzeczać, godząc się z tym, że nie będziemy mieć na jego przebieg wpływu. Autorka wychodzi w swoich rozważaniach poza taką czarno-białą perspektywę (wielokulturowość to samo zło versus wielokulturowość to samo dobro) i sięga do analiz psychologicznych pozwalających zobaczyć mechanizmy, które tworzą różne aspekty wielokulturowości."Z recenzji prof. dr hab. Haliny Grzymały-Moszczyńskiej

Kolejna książka znanego i cenionego satyryka Krzysztofa Daukszewicza napisana wspólnie z synem Aleksandrem to błyskotliwy komentarz do rzeczywistości ostatnich miesięcy, która zaskoczyła nas wszystkich. Bo jak brzmi motto tej książki: hasło POLSKA W RUINIE to była jednak prognoza.Na spotkaniu z czytelnikami dostałem pytanie: - Czy w obecnych czasach łatwo się żyje satyrykowi? - Pisze się tak, żyje się nie. Pandemia tak samo zamknęła nas w domach, ograniczyła koncerty. Nikt z nas nie potrafi się cieszyć z inflacji i sytuacji w kraju, jak prezes NBP Adam Glapiński i premier Morawiecki, który ma taką przypadłość, że w każdym miejscu odrzuca go od faktów. Wyobraźmy sobie taką sytuację. Siedzi zamyślony poseł Marek Suski, co już jest żartem, podchodzi do niego wicepremier Sasin i pyta: - O czym tak myślisz? - A, zastanawiam się, że skoro od południa graniczymy z Czechami, to z kim graniczyliśmy rano? Żart jak żart, pewnie podobny ktoś wymyślił na świecie, ale nie u nas, ponieważ pan premier z jakiegoś powodu powiedział, że na południu leży Turcja, czym był pewnie zaskoczył obu tych panów, a na pewno zaskoczył mnie. Dołączmy jeszcze do tego prezesa Jarosława Kaczyńskiego, który był w Wiedniu 33 lata temu, czyli w roku 1989, zauważył tam wtedy inną kulturę i ten widok trzyma go do dzisiaj. Dodajmy do tego ministra Ziobro, który niesie sztandar Unii drzewcem do góry, z tego powodu tracimy milion euro dziennie, to i nie dziwcie się, że tytuł tej książki brzmi "Ziobranoc, Europo".